De weesjes uit Huisje Moederloos keken elk jaar weer uit naar dat éne weekend! Dat éne jaarlijks weerkerend weekend! Dat éne weekend waarop ze een kans maakten, een kans op een beter leven!
's Morgens wel vroeg opstaan, want de bus vertrok al vroeg vanuit Assebroek, zodat ze niet tè ver van het Minnewaterpark zouden moeten parkeren.
Elk weesje kreeg als uitrusting een witte schoudertas, meer niet...
... en het doel van elk van de drie dagen was even simpel als het belangrijk was: de eerste die 500 bekers binnenbracht, mocht als eerste een keuze maken uit de tien Ouderparen die in de coulissen klaarstonden om hun nieuwe spruit met open armen te ontvangen.
De tweede als tweede, enzoverder, dat begrijpt u wel, tot aan het tiende weesje, dat noodgedwongen opgescheept zat met het minst sympathiek lijkend Ouderpaar.
Waarna er voor de anderen niets anders op zou zitten dan de bus terug op te zoeken, in de hoop volgend jaar een nieuwe kans te krijgen op het grote geluk.
Het spel werd bits gespeeld. En ieder jaar bitser.
Riemen van schoudertassen werden doorgesneden, waarna een schijnbaar uit het niets verschijnende roedel zich stortte op de zich over de grond verspreidende plastic schatten.
De het afgelopen jaar geoefende "droeve", "schattige" en "bedelende" blikken leken die dag nog iets intenser "droevig", "schattig" en "bedelend", en werden soms geholpen door een klein (vorige week nog snel zelf aangebracht) litteken op de wang of net boven het oog.
De kleinsten werden steeds vaker zonder scrupules omver gelopen, zij beschikten immers toch nog over enkele jaren om het beter te doen.
De stempel van hun toekomst viel nu al af te lezen uit het spel.
De assertiefsten, zij die het lukte mensen zover te krijgen een halfvolle beker in één teug achterover te slaan uit angst voor hun priemende ogen, zij die de meeste kansen zagen om de minder fitte concurrentjes dwars te bomen... zij zullen later ongetwijfeld de directeurs worden die de grote financiële crisis van 2041 veroorzaken.
De meelopertjes, die altijd achter iemand na stapten, uit angst zich plots alleen op de weide te vinden, zij geraakten zelfs niet aan de 100 voor het einde van de dag... en zullen er volgend jaar, en volgend jaar, en volgend jaar ook niet geraken.
En de achterblijvers, die nu enkel aan bekers geraken die ze schichtig uit de sporadische vuilbak kunnen redden... tja, u raadt het al...
Maar het was gelukkig niet allemaal bittere ernst die dag, ter vertier van onze kleine helden en heldinnetjes werden er tijdens het spel muzikale performances verzorgd, op zaterdag bijvoorbeeld door Joe Gideon & Shark ****, 65daysofstatic **, The Black Box Revelation ***, Joan as a Policewoman **(*), Cold War Kids **, en The Gutter Twins ***.
En zo werd het, ondanks het miezerige weertje, toch nog een zonnige dag :-) !
Voor tien weesjes...
