
Twintig jaar later ben ik oud en wijs genoeg om zelf mijn conclusies te trekken...
De eerste kandidate verzorgt de toog in de AB-club, in Voorlopige Maatregel-speak noemen we haar een staaltje, en wanneer een doorsnee man al vol bewondering kijkt naar een vrouw die twee pinten achter elkaar kan tappen, kan u zich mijn adoratie inbeelden als het desbetreffend staaltje uit de losse pols tegelijkertijd pinten tapt uit twee verschillende tapkranen!!

Een blondine met meer Cool As Fuck Coolness dan Blondie tot de macht Els Pynoo...
Een blondine die speelt in een bandje dat het beste (en meer) van The Jesus And Mary "Wall of Sound" Chain en Phil "Wall of Sound" Spector combineert...
Als God bestaat, en nu wéét ik wel dat dat niet zo is, maar stel nu toch even, dus... àls God toch bestaat, dan is ze zonder twijfel een vrouw, speelt èn zingt ze bij The Raveonettes, en luistert ze naar de naam Sharin Foo!
Buy! Buy! Buy!
Genoeg gezwijmeld... in eerste instantie begon ik deze post als een overzichtje van een verlengd weekendje nostalgie, en wel om volgende reden:
Vrijdagavond 21/09, 20.00, AB, The Neon Judgement
Hun Cool is meer schijn dan werkelijkheid, maar toch... tijdens de eerste 50 minuten, waarin ze hun debuut-verzamel-LP 1981-1984 spelen, bezorgt elke intro me stante pede kippevel...
En die eerste 50 minuten zien er als volgt uit:


Prachtig toch!
Waarna het concert eigenlijk verwordt tot een gewoon optreden, aangezien ze er nog eens bijna drie kwartier bisnummers tegenaansmijten, maar u hoorde mij niet klagen.
Zaterdagavond 22/09, 24.00, België, Psychic TV

En dat is dus een andere Psychic TV!
Vroeger was het er eentje dat noisy atmosferische muziek maakte, en ook wel eentje waarin Genesis P-Orridge nog niet beschikt over een stel stevige borstimplantaten...
Nu is het er dus eentje dat rock-met-een-paar-kantjes-af speelt, en een ongezond op elkaar lijkend koppel op de voorgrond.
De moeite om gezien te hebben... punt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten