woensdag 10 september 2008

12 boeken (deel 2)

Elke keer als ik de laatste pagina van een Murakami achter de kiezen heb zit ik met vragen als wat er nu eigenlijk gebeurd is, waarom, waar stopte de werkelijkheid, en begon het surrealisme, ...

En als het boek een tijdje later verteerd is kom ik steeds tot de vaststelling dat zijn boeken niet (althans niet door mij) te bespreken vallen.
Ze moeten gewoon beleefd worden, ja, ook door u.

Sputnik Sweethart - Haruki Murakami ****


jPod - Douglas Coupland ***

Welkom in de bizarre wereld van de J-pod, de bij momenten tè herkenbare micro-wereld van een IT-eilandje...
Coupland loodst je doorheen een alomvattend gamma (drugs, mensensmokkel, "zoek de foute opzettelijk fout getypte digit in de eerste miljoen cijfers van Pi"-achtige spelletjes, ...) min of meer dagdagelijkse situaties met de vlotheid die we van hem gewend zijn.


No Country For Old Men - Cormac Mc Carthey ***

Het boek was er voor de film maar werd erna gelezen.
Het feit dat het boek me wat tegenviel wil dus zeggen dat:
a) de theorie dat het boek altijd beter is dan de film enkel opgaat omdat het boek gelezen werd voor de film gezien wordt,
of
b) het boek wat tegenviel.


Blind Faith - Ben Elton ***

Hoe gaat her eraan toe in een wereld waar geheimen hebben onwettelijk is, waar men je om uitleg komt vragen als het filmpje van je bevalling na een paar dagen nog niet op het internet staat, waar je op elk moment kan kijken wat er bij je buren gebeurd, en zij dat ook bij jou kunnen doen… ?
Het is Elton's handelsmerk dat hij focust op een uit de hand lopend maatschappelijk fenomeen, en dit dan uitvergroot tot een satirische roman.

Dat lukt de ene keer (Dead Famous, Popcorn, …) al beter dan de andere (Blind Faith), maar als hij op die manier bezig hoor je mij niet klagen, en blijven we in elk geval bespaart van romans à la zijn tegenvallende The First Casualty.


Stone Junction - Jim Dodge ***

Odyssees en Epossen zijn termen die niet enkel handig zijn bij het invullen van het doorsnee Denksport-boekje, ze zijn ook verrekt handig als je de calvarietocht wil beschrijven die het leven van Daniel Pearse is.
Een tocht die hem tot volwassenheid brengt langs magie, poker, onzichtbaarheidslessen, geheime outlaw-allianties, moord, ongelooflijke waarheden en gelooflijke onwaarheden brengt.
Dodge heeft nog maar drie romans geschreven, ik ga alleszins al op zoek naar die andere twee...


Colors Insulting to Nature - Cintra Wilson

Lang geleden gelezen, en blijkbaar zo weinig indrukwekkend dat ik zelfs na het herlezen van de achterflap er nog aan twijfel of ik het boek eigenlijk wel gelezen heb.

Geen opmerkingen: