De eerste uren (toen nog in de bus, zie gisteren) in Servie zullen altijd maar een ding oproepen: roest... veel roest...
Belgrado zelf is daarentegen al veel moderner... een Zagreb-achtige stad waar een mens dadelijk naar zou verhuizen. Alhoewel je hier op sommige plaatsen ook nog duidelijk de armoede ziet, net als in Bosnie maken mensen van elke straathoek gebruik om iets te verkopen en zo hun maandbudget aan te vullen, hoe klein dat soms ook is... zo hoop ik bv niet dat die kerel die ik ergens heb zien staan met een schoendoos pleisters daar 's avonds van moet leven.
Verder vind je hier langs de straat alles, mensen met een mandje appels, mensen met kuikentjes en konijntjes, mensen met stapels overduidelijk illegaal gekopieerde DVD's, ... alles mag overal...
Tip van de dag voor Belgrado-reizigers... als je op de stoep wandelt en je voelt het druppelen wil dat niet per definitie zeggen dat het begint te regenen, wel dat je onder eentje van de vele honderden lekkende radiators bent doorgewandeld, gezoon letten op de plassen, en deze ontwijken...
Vreemde ontmoeting van de dag: plots je naam horen roepen (nu ja, dit keer Deurk), en iemand tegenkomen die je een dikke zeek geleden in Croatie ook al bent tegengekomen... De See you around waarmee altijd wordt afscheid genomen is blijkbaar toch van toepassing in de Balkan.
Vannacht slaan we twee vliegen in een klap: ik heb een bed gereserveerd op de nachttrein naar Sophia-Bulgarije. Weer vertrekken uit een land, weer een geldsituatie, dit keer de omgekeerde... idereen in onze hostel heeft zich laten vangen door de Servische monopolie-dinars (85 dinar = 1 euro) en het goedkope leven in Belgrado, en dus heeft iedereen een overschot(je), het mijne valt gelukkig nog mee :-).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten